Menselijke veroudering is een universele natuurwet. “Biochemistry and Cell Biology of Aging” vat tientallen jaren onderzoek naar veroudering samen en schrijft veroudering toe aan oxidatieve schade en afname van NAD+-niveaus.
Het is duidelijk dat NAD+ een cruciale rol speelt in organismen, en nauw verwant is aan infectieziekten en ziektes.
NAD+ wordt nicotinamide-adenine-dinucleotide genoemd, of kortweg co-enzym I. Het is op grote schaal betrokken bij een verscheidenheid aan fundamentele fysiologische activiteiten in het organisme, waardoor het energieherstel, de weerstand tegen oxidatieve schade, het DNA-herstel wordt beïnvloed, de genen en genomen worden gereguleerd die de veroudering in cellen controleren, waardoor bepaalde verouderingsgenen worden verzwakt of zelfs uitgeschakeld, waardoor het proces effectief wordt vertraagd. de voortgang van de wachtrij. Laten we hieronder eens uitgebreid kijken naar:
1.Het belang van NAD+
Als een van de belangrijkste metabolieten in het menselijk lichaam bevindt NAD+ zich al lange tijd in een stabiele toestand bestaande uit biologische productie, consumptie, circulatie en afbraak.
Vanaf de jaren dertig zal het NAD+-niveau in het menselijk lichaam een neerwaartse trend vertonen naarmate mensen ouder worden. De afname van het NAD+-gehalte in cellen zal op zijn beurt leiden tot een afname van het DNA-herstelvermogen, de accumulatie van DNA-schade versnellen en vervolgens leiden tot de vernietiging van NAD+. Het gehalte neemt verder af, waardoor een vicieuze cirkel van steeds snellere veroudering ontstaat.
We zeggen dat NAD+ vooral betrokken is bij DNA-reparatie omdat het een substraat is van de PARP-familie. Met NAD+ kan PARP de overeenkomstige rol spelen. Aan de andere kant is PARP ook een van de belangrijkste “consumenten” van NAD+ in cellen. De NAD+ die door PARP wordt opgebruikt, verandert in nicotinamide NAM en stroomt vervolgens in de reddingsroute, en NAD+ wordt opnieuw gesynthetiseerd met behulp van NAMPT, NMNAT en andere enzymen. Wanneer cellen onder stress staan (inclusief DNA-reparatieprocessen), worden grote hoeveelheden NAD+ gesynthetiseerd via de bergingsroute om een evenwicht tussen vraag en aanbod te behouden.
NAD+ neemt deel aan DNA-reparatie als Sirtuins-substraat
Sirtuins zijn een familie van eiwitdeacetylase bestaande uit 7 leden (SIRT1-SIRT7). SIRT1, SIRT6 en SIRT7 bestaan in de kern, SIRT2 speelt een rol in het cytoplasma en SIRT3, SIRT4 en SIRT5 zijn mitochondriale eiwitten. Sommige Sirtuins (vooral SIRT1 en SIRT6) spelen een belangrijke rol bij DNA-reparatie en cellulair metabolisme na DNA-schade.
3.NAD+ metabolisme en fysiologische functies
01. Handhaaf de redox-homeostase
Het handhaven van de balans tussen intracellulaire oxidanten en antioxidanten is de sleutel voor cellen om normale fysiologische functies te behouden. Ongunstige stimuli zoals vervuiling, veranderingen in de voeding en infectie kunnen dit evenwicht echter verstoren en schade veroorzaken aan biologische macromoleculen zoals DNA en eiwitten. Het aanvullen van NAD+ kan een oxidatieve beschermende rol spelen door de niveaus en activiteiten van glutathion en een reeks antioxiderende enzymen te verhogen.
02. Handhaaf de stabiliteit van het genoom
Een gebrek aan NAD+ zal obstakels veroorzaken voor het herstel van DNA-schade, waardoor een grote hoeveelheid DNA-schade zich ophoopt, en het aanvullen van NAD+ kan DNA-herstel helpen.
03. Reguleer de immuniteits- en ontstekingsniveaus
Naast dat NAD+ zelf overmatige ontstekingsniveaus kan vertragen door de lysosomale functie te verbeteren, is het NAMPT-enzym dat nodig is voor het metabolisme ook een belangrijk onderdeel van het reguleren van de immuniteit. Het aanvullen van NAD+ helpt de immuniteit en ontstekingen te reguleren.
Mobiele telefoon: 86 18691558819
Irene@xahealthway.com
www.xahealthway.com
https://healthway.en.alibaba.com/
Wechat: 18691558819
WhatsApp: 86 18691558819
Posttijd: 26 december 2023
